Sidhartha Chafekar is op de biologietrein gesprongen toen de geneeskundetrein volzat. En hij is er eigenlijk nooit meer afgesprongen. Na zijn studie Biologie in Utrecht (specialisatie Moleculaire- en Celbiologie), promoveerde hij in Amsterdam en was postdoc in Boston. Zijn promotie-onderzoek richtte zich op eiwitvouwing in de ziekte van Alzheimer. Als postdoc gebruikte hij bakkersgist-cellen als onderzoeksmodel voor de ziekte van Huntington. Sidhartha heeft voor zijn onderzoek veel tijd achter een microscoop doorgebracht: het vergroten van de kleine wereld vond hij erg boeiend, maar het totale plaatje van de biologie en de wetenschap wilde hij niet uit het oog verliezen. Sidhartha is nu dan ook biologie-docent-in-opleiding en wil leerlingen graag enthousiasmeren voor de wetenschap in het algemeen en biologie in het bijzonder. In de onderwijspraktijk merkt hij hoe interessant sommige leerlingen biologie vinden en hoe nieuwsgierig ze zijn naar wetenschappelijk onderzoek als ze daar toe worden uitgedaagd. In zijn vrije tijd houdt Sidhartha zich vooral bezig met het op de voet volgen van sport, actualiteit, en de Nederlandse en Amerikaanse politiek. Hij luistert graag naar muziek en gaat vaak naar concerten.