In Engeland, waar ik woon, is er welgeteld één socialistisch instituut. En dat is de NHS: de National Health Service. Opgericht net na de oorlog, en altijd onder vuur omdat het ‘te duur is’. In de UK is gezondheidszorg namelijk gratisss. Niks geen verzekering, geen briefjes invullen om  geld terug te claimen van de verzekeraar. Best handig dus.

Maar er wordt continu gesteggeld wat in ‘het pakket’ mag en wat niet. Borstvergroting: Neen. Borstreconstructie na kanker: Misschien. Nieuwe knie: OK dan, maar wel lange wachtlijsten (vandaar dat de rijke poeperds zoals Queen Lizzie hier allemaal private healthcare hebben.) (Is ook niet solidair van haar.)

Sinds een paar maanden ligt homeopathie zwaar onder vuur, en inmiddels heeft de overgrote meerderheid van de Engelse artsen op een congres van de British Medical Association (BMA) tégen vergoeding van deze therapieën gestemd. Dat is op zich wel omstreden, omdat homeopathie sommige mensen die geen ‘echte’ ziekte hebben wèl beter kan maken. Niet omdat de therapie medisch werkt, maar vanwege het placebo effect. Echter, het is moeilijk te verantwoorden tegenover de belastingbetaler dat de NHS suikerdrankjes à £5 vergoedt, terwijl smarties goedkoper zijn en even goed werken. (Citaat Peter Bamber van de BMA: “If you want to buy a bottle of water, go to the supermarket.”)

Maar wat minstens even opmerkelijk is, is dat op datzelfde congres ook tégen ‘conversie-therapie’ voor homoseksuelen is gestemd. Pardon? Bestaat dat nog? Ik dacht dat men dat in de jaren ‘70 voor het laatst deed.

Ik citeer de indiener van de motie: “This isn’t about therapy designed to help reconcile people to their sexuality, which is laudable and appropriate. I’m talking about therapy aimed at changing that sexual orientation. Conversion therapy does not work, and can be actively harmful. Sexual orientation is such a fundamental part of who someone is that to attempt to change it will just result in significant conflict and depression, and even sometimes suicide.

Hear hear!