David is mijn collega. Hij is intelligent en werkt hard. Hij is 29 en is vorig jaar gepromoveerd. Hij heeft bovendien al 15 artikelen gepubliceerd. Dat is heel veel voor een ecoloog van 29. Sinds een tijdje werkt hij in München als postdoc. Dat vindt hij wel prima, maar eigenlijk wil hij terug naar zijn eigen land, dus zoekt hij daar naar een baan.

Kans op een baan

Vorige week had hij een gesprek met een decaan van een van de universiteiten waar hij wel zou willen werken. David vroeg of hij kans maakte op een baan. De decaan zei: “Ik weet dat je goed bent, je werk is interessant en je CV indrukwekkend. Maar ik moet je teleurstellen. Ik moet bezuinigen en het is nog onduidelijk wanneer er weer eens geld is voor nieuwe aanstellingen.” Tot hier niets verassend. Overal wordt bezuinigd en banen in het onderzoek zijn dun gezaaid. Maar de decaan ging verder: “Het zou anders zijn als je een Nature of Science paper zou hebben. Er is namelijk aan de universiteit een speciaal potje voor briljante jonge wetenschappers die we anders aan buitenlandse universiteiten zouden kwijtraken. Als je in Nature publiceert kan ik de universiteit ervan overtuigen om mij geld te geven zodat ik jou kan aannemen. Ik weet dat het bizar is, ik heb zelf ook nog nooit in Nature gepubliceerd. Maar het zou je kansen echt enorm vergroten.”

Dus nu vroeg David zich af wat hij zou doen. Proberen een Nature paper te schrijven? Of hopen dat hij elders wel een kans maakt?

Strategie 1: koppig

Mijn werk past nu eenmaal niet in Nature. Het moet toch goed genoeg zijn als ik een paar keer per jaar een mooi paper schrijf voor Ecology of Evolution. Veel Nature papers zijn bovendien helemaal niet goed. Dan blijkt later dat het niet klopt wat er stond. Als dat de enige manier is om een baan te krijgen, nou dan hoeft het voor mij niet.

Strategie 2: opportunistisch

Waarom niet? Een Nature paper schrijven is toch geen misdaad. Ik wil gewoon graag een baan. Als dat betekent dat ik een Nature paper moet schrijven, nou dan probeer ik dat toch? Wat heb ik te verliezen? Ik ga gewoon eens lezen wat er de afgelopen jaren op mijn vakgebied in Nature heeft gestaan, en dan kijk ik of er open vragen zijn die ik misschien kan beantwoorden. Of misschien kan ik wel gaan samenwerken met iemand die vaak in Nature publiceerd. Dan kan ik leren hoe ‘t moet.

David is er nog niet uit.

Beste Sciencepalooza lezer, wat zou u doen? Bent u eerder koppig of eerder opportunistisch?