Heet party nieuws in The New York Times, spuugfeestjes zijn de bom! Nee, niet de nieuwste kinky partyhype maar bijeenkomsten waar je samen met allerlei dure beroemdheden in een buisje mag spugen. Van de wangslijmcellen uit je spuug wordt voor nog geen 400 dollar door het hippe bedrijf 23&me een DNA profiel gemaakt. Dit DNA profiel vertelt of mutaties (veranderingen) in je genen gekoppeld zijn aan een 90-tal kenmerken. De meeste van deze kenmerken hebben te maken met de aanleg voor ziektes zoals longkanker en diabetes. Maar er zitten ook onschuldige kenmerken tussen, bijvoorbeeld of je oorsmeer geel en honingachtig van structuur is (zoals bij mij) of dat het in grijs/bruine brokken komt.

Nu is 23&me (23 slaat op het aantal chromosoomparen dat een mens heeft) niet alleen in het aanbieden van DNA profielen, soortgelijke bedrijven schieten als paddenstoelen uit de grond. Wat 23&me interessant maakt is de manier waarop ze de DNA profielen probeert te verkopen. Ten eerste door het te koppelen aan een hippe lifestyle; bovenstaand bericht stond dan ook niet in het wetenschapskatern van de NY-Times maar in de Fashion & Lifestyle sectie. Ten tweede doordat 23&me de uitslag van het DNA profiel via een website presenteert. Daarbij is het mogelijk om bepaalde kenmerken (of alle) te delen met lotgenoten. 23&me hoopt daarmee een soort Hyves te creëren waar in ‘communities’ over bepaalde kenmerken kan worden gediscussieerd. Ben je bijvoorbeeld drager van een mutatie in het gen waardoor je cafeïne traag omzet dan kun je discussiëren over of je wel of niet kunt slapen na een recent genuttigde kop koffie. Sergey Brin, mede-oprichter van Google (Google is geldschieter van 23&me, Brin is ook partner van Anne Wojcicki de mede-oprichtster van 23&me) heeft bijvoorbeeld bekend gemaakt dat hij drager is van een mutatie in het LRRK2 gen. Deze mutatie geeft hem een kleine kans (net iets hoger dan gemiddeld) op het krijgen van Parkinson. Brin hoopt door het openbaar maken dat hij van veel mensen (vooral van dokters) suggesties en tips krijgt over een te volgen behandeling mocht hij de ziekte krijgen.

Nu kun je je afvragen of het een goed idee is om dit soort informatie te delen, behalve dokters zijn verzekeringsmaatschappijen waarschijnlijk ook geïnteresseerd. Aan de andere kant, misschien zet 23&me wel een nieuwe trend en vinden we het over een tijdje doodnormaal om over de kans op een bepaalde ziekte te praten. Voor sommige ziektes zouden gegevens van veel mensen zelfs kunnen leiden tot een beter inzicht of een betere behandeling. Voorlopig zijn er de spuugfeestjes, overigens duurt het een paar dagen voordat je de uitslag krijgt zodat bij een grote aanleg voor een bepaalde ziekte de feestvreugde niet direct wordt verstoord.